Hostele na Ukrainie

Hostele na Ukrainie. Hostelami nazywa się małe hotele, których pokoje mogą pomieścić od 2 do 19 ludzi, a koszt ich wynajęcia jest o wiele tańszy w porównaniu do innych tego typu miejsc. Pomysł schronisk młodzieżowych, z których narodziły się później hostele pojawił się na początku XX w. w Niemczech. Ich twórcą był nauczyciel Richard Shearman. Niepokoiło go, iż jego uczniowie mieszkający w strefie przemysłowej, rzadko kiedy mieli okazje pooddychać prawdziwie świeżym powietrzem. Organizował więc dla nich niedzielne spacery, po których nocowano w pustych o tej porze szkołach. Z biegiem czasu, niedzielne wyjazdy stawały się coraz bardziej popularne, i stąd pojawiła się konieczność zapewnienia miejsca dla regularnych noclegów. Tym sposobem powstał pierwszy na świecie hostel.
Obecnie działa Międzynarodowa Federacja Hosteli (International Youth Hostel Federation - IYHF), zrzeszająca ok. 4.500 hosteli w 60 krajach. Ponadto, w niektórych krajach działają Krajowe Stowarzyszenia Hosteli..
 
Hostele pierwotnie przeznaczone były dla zagranicznych studentów, dlatego znane były z początku jako schroniska studenckie lub schroniska młodzieżowe. Jednak teraz status studenta, nie jest wymagany aby się w nich zatrzymać. Zamieszkują w nich zwykli turyści, nauczyciele, a nawet emeryci, chcący zaoszczędzić pieniądze na zakwaterowaniu.
Tym niemniej hostele nadal są bardzo popularne wśród uczniów, kibiców sportowych, gości targów, festiwali, koncertów, itp.
Hostel można określić jako akademik podwyższonego standardu.. Są one znacznie tańsze niż hotele, jednak świadczą usługi o akceptowalnej jakości. Według wspomnianej  Międzynarodowej Federacji Hosteli mogą być one podzielone na trzy grupy: standardowe, niższej klasy (dla których istnieją różne wyjątki i odstępstwa) i wyższej klasy (zapewniające najwyższej jakości usługi).
Oczywiście istnieją pewne zasady i przepisy regulujące pracę nie tylko administracji i obsługi, ale i dotyczące samych klientów. Międzynarodowa Federacja Hosteli, w celu polepszenia jakości takich instytucji, uchwaliła tzw. hostelowe standardy.
 
Przyjrzyjmy się niektórym z nich:
 
  • Każdy hostel powinien zapewniać swoim klientom swobodny dostęp do recepcji, wysoki poziom kultury osobistej personelu, czystość i porządek, bezpieczeństwo, sejf dla cennych przedmiotów, pewien poziom prywatności, a także przyzwoity komfort mieszkania.
  • Niedopuszczalna jest nietolerancja na gruncie etnicznym, religijnym, rasowym, językowym, i politycznym. Hostel nie może także propagować żadnego określonego światopoglądu.
  • Każdy hostel powinien zapewniać możliwość wczesnej rezerwacji, odpowiednie wsparcie informacyjne, a także kartę członkowską dla stałych klientów.
  • Hostel powinien posiadać system szybkiego reagowania w razie nagłych wypadków.
  • W każdej kuchni powinno znajdować się niezbędne wyposażenie, a także komplet naczyń i środków czyszczących.
  • Jeżeli w hostelu znajduje się kawiarnia, powinna ona dokładnie określić czas pracy w porze śniadaniowej, obiadowej i kolacyjnej.
  • Wszystkie łazienki muszą być czyste, a urządzenia sanitarne w pełni sprawne.
  • W przydzielaniu pokoi hostel zobowiązany jest przestrzegać zasady rozdziału według płci. Oznacza to, że zarówno mężczyźni jak i kobiety mają oddzielne pokoje.
  • Hostel nie może przetrzymywać paszportów, chyba że jest to konieczne do celów rejestracyjnych.
  • Zabrania się rozprowadzania substancji nielegalnych.
 
Bardziej rygorystyczne wymagania dotyczą hosteli o podwyższonym standardzie. Zaś dla hosteli niższej klasy przewidziane są określone wyjątki w zakresie położenia czy kwalifikacji personelu.
 
Odpowiedzialność za przestrzeganie powyższych wymagań ponosi Międzynarodowa Federacja Hosteli, dlatego powinny one corocznie przechodzić kontrolę pod kątem zgodności z przyjętą przez Federację listą standardów. W uzupełnieniu do ogólnych wymagań, muszą one także przestrzegać wszystkich zasad i przepisów prawa lokalnego
Oczywiście, życie w hostelach ma swoje wady i zalety.
 
Główne wady to: duża liczba lokatorów w jednym pomieszczeniu, ryzyko kradzieży rzeczy osobistych, wspólna niekiedy dla kilku pokoi łazienka, brak usług dodatkowych (bezpłatne śniadanie, dostęp do najnowszej prasy itd.).
 
Plusy: niska cena, (często) lokalizacja w centrum miasta, minimalny zestaw usług spełniający podstawowe potrzeby, własna kuchnia, dostęp do kawiarni, sala z telewizją, zachowanie norm czystości, możliwość nawiązania nowych kontaktów.